We hebben mijn vrouw op 3 augustus 2020 met de blauwe bus van Peter van Nek naar het crematorium in Oudehaske gebracht. Wat een mooie, maar tevens ook een droevige rit.

Mijn vrouw is een aantal maanden ziek geweest en we hebben samen heel veel dingen kunnen regelen. Ik wist niet van het bestaan van een rouwbus af, maar kwam de bus tegen op internet.

Mijn vrouw was direct enthousiast.  Ze is vroeger reisleidster geweest in Engeland, dus zo’n bus leek haar een mooi idee. “Jammer” zei ze “dat ik het zelf niet mee kan maken”

 

Ik heb Peter gebeld en overleg gehad om dingen te bespreken. Peter is zeer behulpzaam geweest tijdens het gesprek, maar Peter is vooral ook een professionele en rustige chauffeur die ook een zeer  zorgvuldige uitleg heeft gegeven hoe de kist in de bus gaat.

 

Toen ik mijn vrouw vertelde dat er ook muziek gedraaid kon worden in de bus, glunderden haar ogen. Ze zei: “dan weet ik welk nummer er zeker gedraaid moet worden”. Er is binnen de familie namelijk een familiegrap van mijn vrouw. Als zij die muziek opzette ging iedereen het huis uit, want dat vond de familie een vreselijk nummer. Mijn vrouw zei: “dan kunnen ze toch niet vluchten”. En dat is ook gebeurd.

Samen met veel andere muziek in de bus was het een mooi afscheid. We hebben gehuild, gelachen, gepraat en getroost.

Wat was dit een mooi afscheid. Zo intiem met de familie, daar wordt je toch, ondanks alle verdriet, warm van.

Mijn uitvaart zal ook met de blauwe bus van Peter gaan.

 

Peter, hartelijk dank voor alles.

 

Met vriendelijke groet,

Jelle Pruim